Zbigniewowi Jerzynie

Sypią się na mnie
Wydarzenia.
Mają zadanie
Do spełnienia.
Nawet coś czeka
W moim domu.
Stale uciekam
Po kryjomu.

I runął dom,
Bo był karciany,
Ja wciąż uciekam, chroniąc głowę
I huknął grom
Zbyt wygadany:
To karty okolicznościowe.

Faktów spirala
Nakręcona,
Coś się oddala
I coś kona,
A ja uciekam
W ciasne wnętrza,
Dawnych chwil rzeka
W dni się spiętrza.

Urwisty brzeg
Odcina drogę,
I drżę u jego wysokości
Jak szczuty zbieg
Przed swoim wrogiem,
A wrogiem są okoliczności.

Zaszły mi drogę
Wydarzenia,
A ja nie mogę
Ich pozmieniać.
Godzą w nas strzałą
Niespodzianie.
Zbiegom zostało
Uciekanie.

I tak jak zbieg,
Uciekam biegiem,
Powietrze w gardle jest jak ości,
Pozostał bieg,
Bo jestem zbiegiem
– Ścigany zbieg okoliczności.