Dni szczęśliwe
Swym upływem
Wyżłobiły śladów tyle,
Wypłukane korytarze,
Stalaktyty miłych wrażeń,
Dawnych dni azyle.

Noc ukaże
Wraki marzeń,
Które drzemią na dnie sedna.
Żal anonim spisał wszystko,
Lecz tych wspomnień zbiegowisko
Chciałoby się przegnać.

Jak pamiętać
O zakrętach
Z których wypaść wypadało?
Odfiltrują skrzela myśli
Z rzeki wspomnień, gdy się przyśni
Zbyt obszerna całość.

Stosy kronik
Żal anonim
Zasypuje liter makiem.
Kleksy godzin, czarne plamy,
A ja płaczę nad rozlanym
Dawnych paktów lakiem.

Sny i zmory,
Śmiech i gorycz,
Zapamiętać, kiedy giną,
Później parzyć wrażeń fusy,
Tylko czasu nie udusić
Wspomnień pępowiną.