słowa: Piotr Cieński
muzyka: Dominika Świątek

Życie, jak jajko,
Wypada znieść,
Gdy jest pisanką,
To szkoda zjeść,
Albo wydmuszką,
Lekką i pustą,
Gdy znika treść.

Życie nam znosi
Kodeksy praw,
O nic nie prosi,
Pożąda braw,
Ale nie jęknę,
Bywa też piękne,
Jak dumny paw.

Zbieram chwil grosik,
Oszczędzam czas,
Życie nie znosi
Tej próżni w nas.
Stale mu dłużni,
Próżni i w próżni
Pragniemy szans.

Znoszę wspomnienia
Na jeden stos,
Nie do spalenia,
Jak byle most.
Pamięć się gmatwa
W cieniach i światłach,
Podnosi głos.

Wiatrem zniesieni
Do mroku paszcz,
Śmierć się nie zmieni,
Więc życiu klaszcz,
Kiedy pod koniec
Będzie znoszone
Jak stary płaszcz.